متن زیر توسط ایمیل بدست ما رسیده که با مسئولیت نویسنده آن ، آنرا درج کرده ایم

خطاب به افرادی که بدون تعمق,ﭡﻌﻗﻝ و دور انديشی اقدام به نوشتن مقالات پناهندگی ميکنند

قبل از هر چيز مطلبم را با حکايتی شروع ميکنم.زيرا محتوای اين حکايت ميتواند گوشزدی باشد برای اينگونه افراد واشخاص وهمچنين ميتواند خيلی از ابهامات و مسائل را در رابطه با قضيه پناهندگی برايشان روشن و نمايان کند و اميدوارم که اين يک نوع زنگ بيداری باشد تا از نوشتن و بيان کردن بعضی مسائل و مطالب بی مورد خودداری و امتناع کنند. و اگر قصد نوشتن مطاﻠﺑﻰ در رابطه با قضيه پناهندگی دارند قبل از ارسال و درج ان در سايتهای اينترنتی و بدور از هرگونه مسائل شخصی ,حزبی,و سازمانی انرا بيان و به مرحله انتشار برسانند.
ميگويند حاکمی به رئيس زندانها دستور داد که تمامی زندانيها را مطابق به مليت و نژاد انها از همديگر جدا کرده و به سياه چالها انتقال دهند.مطابق با حکم و دستور حاکم زندانيها را از هم جدا و به سياه چالهای مورد نظر انتقال دادند.بعد از گذشت مدتی حاکم تصميم گرفت شخصاً برای بررسی اوضاع زندانيها و سياه چالها به محل برود.هنگام بازرسی با کمال تعجب متوجه شد که تنها برای حفاظت سياه چال ايرنيها نگهبان و محافظ وجود ندارد.فوراً از مسئول زندانبانان توضيحاﭡﻰ در اين مورد را خواستار شد. و مسئول مربوطه گفت قربان با تجارب چند روز گذشته از تمام سياه چالها و زندانها متوجه شديم که سياه چال ايرانيها احتياﺝ به نگهبان ندارد.زيرا هر وقت يکی از انها تصميم به فرار ميگيرد و از سياه چال بالا ميايد ديگری پايش را ميگيرد و پائين ميکشد تا خودش زودتر بالا امده و فرار کند.به همين خاطر اطمينان کسب کرديم که بدون محافظ ايراﻨﯿﻬﺎ باز هم موفق به فرار از سياه چالها نميشوند.
حال اگر به محتوای اين حکايت توجه کنيم به واضح و ﺁشکار ميبينيم که مدت بيش از چهار سال است که يوﺍن و پليس ترکيه همين سياست را در مورد پناهندهای ايرانی در ترکيه به مرحله اجرا گذاشته.و اطمينان دارند که با وجود تفرقه و اختلافی که توسط افراد ﺁنارشيست و هرج ومرج طلب و همچنين دست نشاندهای خودشان اﻨﺟﺎ ﻡ ﻣﻰﺷﻭﺪ وقت کافی برای بلا تکليفی و نگه داشتن پناهندها در ترکيه دارند. هدف از بيان اين حکايت بر ميگرد به موضوعات پناهندگی بخصوص پناهندﻩهای کرد ﺍﯿﺮﺍﻧﻰ موسوم به(شمال عراﻗﻰ) که مدتی است دست آويز و بهانه برای بعضی افراد وابسته به سازمانها ,احزاب و فدراسيونها شده اند. و هر کدﺍم به نوعی سنگ انها را به سينه زده و ﻧﻗش دايه مهربانتر از مادر را بازی ميکنند.در اينجا جا دارد از انها سئوال شود تا حالا چه قدم و حرکت مثبتی را در رابطه با وضيت اين پناهندﻩها برداشته اند.که ديگران را مورد سرزنش و انتقاد قرار ميدهند.نوشتن بعضی مقالات و مطالب احتياج به تحليل و تجزيه ،نقد و بررسی دارد.تئوری ارائه دادن بدون انجام هيچگونه عملی و قدم مثبتی و انتقاد از ديگران کاری سهل و اسان و منتقی نبوده و نيست.و در نهايت هيچ مشکلی را حل نميکند. بلکه ميتواند عواقب و انعکاس وعکس العمل ونتيجه منفی و غير منتظره را به همراه داشته باشد.که شما و افراد و سازمانهاﻴﻰ که محرک شما هستند از ان پشيمان و نادم شويد.در کنار گود نشستن و ﻟﻧﮕش کن گفتن معنی و مفهومی ندارد. فلان حزب يا سازمان چکار کرده و چه ميکند را مطرح نکنيد.تا بحال شما و حزب و سازمان محبوبتان در اين رابطه چه کرده و چه قدم مثبتی ﺮا برداشته اﯿد را بيان کرده و بنويسيد. در اين دوره از زمان بايد حقايق را مطرح کرد. حقايق و واقعياتی که جهان و دنيای ديگری غير از ديد و تنگ نظريهای شما دارند. بايدﻋﯿﻧﮏ کينه توزی،تفرقه اندازی،هرج و مرج طلبی و شايعه پراﻜﻧﻴﻬﺎﻯ شخصی و سازمانی را از چشمهايتان برداريد و با چشمانی باز و سالم و واقع گرايانه به مسائل و مطالب بنگريد. يکی از اين حقايق در حال حاضر وضعيت نابه سامان و اسف بار پناهندهای ايرانی در ترکيه ميباشد. ﮐﻪ مدت بيش از ۴ سال است اين افراد اسير و گرفتارﻴﻭاﻦ ﻭ ﺣﮑﻭﻣﺕ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﻫﺴﺗﻧﺩ. حقايقی که همه از ان آگاهيم و زمانی هم کم و بيش دچارﻭ گرفتار همان درد و رنجها بوديم. تبعيض های يوان و ظلم ستم ،توهينات و فشارهای حکومت ﭙﻠﯾﺴﻰ ترکيه را نبايد فراموش کرد.همه ميدانيم پناهندهای کرد ايرانی در ترکيه از حق و حقوق قانونی و بين المللی مطابق کنوانسيون ژنو ﻫﻣﭽﻧﻴﻦ انساﻧﻰ در ترکيه محرومند. در مجموع داستان خود فروشی پناهندﻩهای زن در ترکيه به خاطر پرداخت هزينه کمليک و ﻣﺸﮑﻼﺕ اقتصادی ﻭﻣﺎﻟﻰ,و روزمره ,حکايت و داستان بچه هاﻴﻰ که در مغازه ,رستوران,و کارگاﻩهای ترکيه به خاطر حداقل دستمزد که دچار قطع عضو و مورد سواستفاده جنسی قرار ميگيرند را نبايد ناديده گرفت.و به دست فراموشی سپرد.بچه هاﻴﻰ که از لحظه ورود به ترکيه عمرشان را در سر گردﺍﻧﻰ, بلا تکليفی ,ترس و هراس و توهم ،فقدان تعليم و تربيت واموزش و پرورش ،کمبود مالی,عدم امکانات بهداشتی و پزشکی و درمانی و هزاران رنج وﻣﺼيبت و مشکلات و گرفتاريهای ﺪيگرﻮ زخمهای غير قابل درمان گرفتار ﻫﺴﺗﻧﺪ را نبايد با ديدی زود گذرنگريست ﻮﺍﺯﺁﻥ ﻏﺎﻓﻝ ﺑﻮﺪ.همه ميدانيم که زخمها و درد و رنجهای ﺪﻮﺭﺍﻥ پناهندﮔﻰ را هيچکس قادربه بيانﺁﻥ ﺑﻪ معنی و مفهوم واقعی نبوده و نيست.و هيچ ﻗﻟﻣﻰ توان نوشتن انرا ندارد. و هيچ پناهنده ای وجود ندارد که ﺪ رد و رنجها و مشکلات طاقت فرسا وکمرشکن ترکيه را از ياد برده باشد.زيرا فراموش شدنی و از ياد بردنی ﻧﯾﺴﺘﻧﺩ.نوشتن انشاء و ديکته های شخصی و فردی اگر بيانگر مسائل و مطالب مثبت و کار ساز نيستند نبايد انها را درج و منتشر کرد.زيرا نوشتن اينگونه مقالات تنها از دست ﺁنارشيستها و عاملان و خودفروشان جمهوری ديکتاتوری و مستبدﻯ مثل ايران و ترکيه بر می ﺁيد. ﺑﺎﯾﺩ ﻣﺣﺘﻭﯾﺎﺖ ﻣﻗﺎﻻﺕﺸﺎﻣﻝ مشکلات و تمامی تغير و تحولات پناهندگی و همچنين طلب کمک و استمداد از افراد و جريانات سياسی و ارگانهاﯾﻰ باشد که ميتوانند حلال مشکلات ﭙﻧﺎﻫﻧﺪﮔﻰ ودر پيشبرد ان مفيد و کارساز باﺸﻧﺩ. نوشنتن بعضی مطالب جای بحث و گفتگو و تبادل نظر دارد. ﺁﻧﻬﻡ اگر با دليل و مدرک و بدون هيچ غرض و کينه شخصی يا سازمانی باشد. در ضمن اگر ميخواهيد انسانی سازنده و مفيد و ﺁزاديخواه و مدافع حقوق خود و ديگران و انساتی مثبت ناجی پناهنده باشيد بايد از هر گونه شايعه پراکنی و دروغ پردازی و کوچک بزرگ کردن مسائل و مطالب امتناع خود داری کنيد. و هميشه با کمی تأمل و ﺗﻌﻗل و ديدی باز به مسائل و جرياناتی که وجود دارند نگاه کرده و نظر انداخته و ﺁنوقت تفسير بدهيد.متعصب و مغرض و دست نشانده ديگران نباشيد.هميشه اول خودتان را مورد انتقاد قرار داده و اصلاح کنيد بعد ديگران را مخاطب قرار بدهيد.و به جای انتقادﺍﺕ بی مورد و نا بجا از افراد و سازمانها وارگانهای ديگر که ميخواهند قدمی در حل مشکلات پناهندگی بردارند ميتوانيد يوﺍن و حکومت ترکيه و پليس را زير فشار و مورد انتقاد قرار دهيد.حرفهای ضدونقيض و ﺠﺑﻬﻪ گيريهای مغرضانه راه حل و علاج مشکلات و مسائل پناهندگی در ترکيه و جهان نيستند. حال مدتﺑﯿﺵ ﺍﺯ چهار سال است که بعضی از دفاتر يوﺍن و ﻫﻣﭽﻨﯿﻥ حکومتهای مستبد همچون ايران و ترکيه و بعضی از کشورهای اروپاﯿﻰ به کنوانسيون ژنو و قراردادههای بين المللی در مورد حق و حقوق پناهندگی جامه عمل نپوشانده و احترام قائل نيستند.و به همين خاطر پذيرش پناهندگی در بدترين شرايط ممکن قرار گرفته و لازم به مقداری فشار و اعتراضات چه در داخل و چه در خارج و افشاء و بر ملا کردن سياستهای اين دولتها و ارگانها در مطبوعات و راديو و تلو ﯿﺯﯿﻭنهای بين المللی و محلی می باشد.و مسلماً نتيجه مثبت و فوری به همراه خواهد داشت. در ضمن به افرادی که ﺑﻪ ياوه گويی و نقد مسائل بی مورد اکتفإ ميکنند می خواهيم که از ياوه گويی ها و انتقادات بی مورد از افراد و سازمانها و احزاب و بنيادها و فذراسيونها ﺩﺴﺕ برداشته و مقالاتی مفصل و کاملی در مورد فعاليتها و کارهای مفيدی که خود ﺁنها و احزاب و سازمان محبوبشان که به ان وابسته هستند بنوﯿﺴﻨﺩ تا حداقل همه از ان اگاه و مطلع شوﻨﺩ ﻭ به همين خاطر از انها قدردانی به عمل بياورﻨﺩ. در نهايت از تمامی افراد و سازمانها و ارگانها وبنيادها و فدراسيونها که بدون در نظر گرفتن خط مش و ديد سياسی در رابطه با وضعيت پناهندﻩگان ترکيه و جهان فعاليت و کوشش به عمل مياورند کمال تشکر و قدردانی به عمل اورده و اميد واريم که هدف تماﻣﻰ انها حل مشکلات و مسائل پناهندگی ورهايی و رستگاری پناهندگان می باشد.

علی کریمی

2005.05.20

122 مهاجر توسط پلیس ترکیه دستگیر شدند

طی سه روز گذشته پلیس ترکیه 122 مهاجر را که از طریق مرز ایران قصد ورود به این کشور را داشته اند در استان "ایغدیر" در شرق ترکیه دستگیر کرده است.