Saturday, December 23, 2006
سازمان ملل از عزيمت شمار زيادي پناهجوي عراقي به اروپا خبر داد
كميسارياي عالي امور پناهندگان سازمان ملل، روز شنبه اعلام كرد: شرايط نابسامان امنيتي عراق موجب عزيمت شمار زيادي پناهجوي عراقي به كشورهاي اروپايي به ويژه سوئد شده است.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از استكهلم، طبق اعلام كميسارياي عالي امور پناهندگان سازمان ملل، تعداد پناهجويان عراقي در مقايسه با سال گذشته ميلادي ۵۰ درصد رشد داشته است.
براساس اين گزارش، در ماه‌هاي اخير بيش از ۷۰۰هزار عراقي راهي اردن، ۶۰۰هزار عازم سوريه و حدود ۱۰۰هزار نفر نيز راهي مصر شدند.
مهاجران عراقي با ۷۹هزار و ۲۰۰نفر، پس از فنلاندي‌ها ( ۱۸۱هزار و ۶۰۰ نفر)، دومين گروه اقليت خارجي در سوئد محسوب مي‌شوند.
يوگسلاوها با ۷۳هزار و ۸۰۰نفر، سومين گروه اقليت خارجي در سوئد هستند.
سوریه چهار پناهنده ایرانی را تحویل جمهوری اسلامی داد.
نگرانی سازمان ملل از وضعيت چهار پناهنده ايرانی
کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان نگران سرنوشت چهار ایرانی است که سوریه آنها را به ایران تحویل داده است.
ران ردمودند، سخنگوی کمیساریای عالی سازمان ملل گفت: بنابه گزارش ها، این چهارنفر عرب ایرانی هستند، و به عنوان پناهنده پذیرفته شده بودند در ماه می گذشته از سوریه به ایران بازگردانده شدند.
آقای ردموند ازمقام های ایران خواست اجازه دسترسی به این افراد را بدهند.
پیشتر، سازمان عفو بین الملل در گزارشی از بازداشت این افراد ابراز نگرانی کرده و خبر داده بود که افراد مزبور در شهر اهواز در زندان هستند.
عبدالله منصوری نیکوسرشت، 60 ساله و رهبر تشکیلات آزاد سازی اهواز است که به گزارش عفوبین الملل توسط مقامات جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده است.
رسول مزرعه که دارای تابعیت هلندی است، علی مزرعه و جمال عبیداوی نیز دیگر افرادی هستند که توسط مقامات ایران دستگیر شده اند.
این نگرانی وجود دارد که هر چهار نفر در ایران محکوم به مرگ شوند.
در مورد آقای مزرعه که تبعه کشور هلند است، مقامات سوری و هلندی تایید کردند که وی به زور در تاریخ 16 می از سوریه به ایران بازگردانده شده است. به همسر و چهار فرزند آقای مزرعه اجازه اقامت در سوئد داده شده است، ولی به دلایل نامعلوم تاکنون مقامات سوری مانع سوار شدن آنان به هواپیما شده اند.
Wednesday, December 13, 2006
دولت موقت هلند با اتخاذ سياست جديد پناهندگي دچار بحران شد
منابع خبري هلند اعلام كردند كه دولت موقت اين كشور به دليل اتخاذ سياست جديد پناهندگي در اين كشور دچار بحران شده است.
بنا به اعلام روز چهارشنبه اين منابع، اين بحران پس از آن ايجاد شد كه نمايندگان مجلس با تصويب طرحي در جلسه امروز خود "ريتا وردونگ" وزير مهاجرت اين كشور را به ناديده گرفتن مصوبه قبلي مجلس درباره پذيرش پناهندگان در اين كشور متهم كردند.
مجلس هلند چندي پيش قانوني را به تصويب رساند كه بموجب آن دولت اين كشور موظف شده بود كه به آن دسته از متقاضيان پناهندگي كه بيش از پنج سال در اين كشور اقامت دارند، حق پناهندگي اعطا كند.
اين درحالي است كه به گفته نمايندگان، وزير مهاجرت بدون درنظر گرفتن قانون جديد همچنان به اخراج پناهندگان از اين كشور ادامه مي‌دهد.
برخي از كارشناسان هلند با تشديد اين اختلاف نگران آن هستند كه با استعفاي احتمالي وردونگ از حزب ليبرال "وي.وي.دي" و خروج حزب متبوع وي از كابينه، دولت هلند سقوط كند.
اين درحالي است كه "يان پتر بالكننده" نخست‌وزير دولت موقت نيز پيش از اين مصوبه پارلمان درباره متقاضيان پناهندگي در اين كشور را رد كرده و گفته بود كه وي همچنان به اخراج آنها ادامه خواهد داد.
از سوي ديگر تشديد اوضاع در دولت هلند باعث شد كه "هنك كمپ" وزير دفاع و "آگنس وان‌اردن" وزير امور توسعه اقتصادي سفر خود را به افغانستان نيمه‌تمام رها كرده و به كشورشان بازگردند.
Tuesday, December 12, 2006
گزارش تظاهرات ایستاده اعتراضی در زوریخ
حزب سوسیالیست ایران واحد سوئیس به همراه اتحادیه پناهندگان ایرانی و همبستگی جهانی دانشجویان ایرانی در تاریخ نهم دسامبر دو هزار و شش یک اکسیون اعتراضی را علیه جمهوری اسلامی سازمان دادند.
این حرکت اعتراضی به مناسبت گرامیداشت یادمان جان باختگان 16 آذر و گرامیداشت روز جهانی حقوق بشر که افشاگر توحش و جنایات رژیم فاشیستی مذهبی حاکم بر ایران بود.
در این روز صدها اعلامیه که به زبان آلمانی تهیه شده بود میان عابرین توزیع گردید. همچنین تعدادی پلاکارد و عکسهای مختلف که جنایات رژیم مستبد مذهبی را به تصویرمی کشید نصب شده بود که شهروندان را به شدت تحت تاثیر قرارمی داد. شهروندان سوئیس با امضاء کردن اوراق همبستگی جنایات جمهوری اسلامی را محکوم کردند و سیاست های وحشیانه حاکمیت مذهبی را غیرانسانی بر شمردند.
حزب سوسیالیست ایران واحد سوئیس
اتحادیه پناهندگان ایرانی
همبستگی جهانی دانشجویان ایرانی
برای دیدن بقیه عکسها اینجا را کلیک کنید
Wednesday, December 06, 2006
فراخوان به تجمع اعتراضی ایستاده به مناسبت روز جهانی حقوق بشر و 16 آذر روز دانشجو
بیش از نیم قرن از سر فصل مبارزات دانشجوئی در ایران میگذرد، نیم قرنی که حتی یک روز آن به آرامی طی نشده است . مطالبات و مبارزات دانشجوئی همیشه پرچمدار جنبشهای آزادی خواهی در ایران بوده و خواهد بود.
به همین منظور اتحادیه پناهندگان ایرانی در اعتراض به:
جنایتهای رژیم جمهوری اسلامی در نقض فاحش و مداوم حقوق بشر
دستگیری و سرکوب فعالین دانشجویی و سیاسی
دستگیری و سرکوب کارگران و فعالین سندیکاههای کارگری
تعطیلی روزنامه های مستقل و زندانی کردن خبر نگاران و روزنامه نگاران
و به مناسبت 16 آذر یادمان خاطره دانشجویان مبارز
تظاهراتی ایستاده برگزار می کند.
در این راستا از کلیه هموطنان مبارز و آزادی خواه درخواست میکنیم برای هر چه پربارتر شدن این حرکت اعتراضی ما را همراهی نمایند.
زمان: شنبه 09 دسامبر 2006 از ساعت 13 تا 15
مکان: زوریخ Helvetiaplaz
اتحادیه پناهندگان ایرانی / سوئیس
Tuesday, December 05, 2006
مشاورعالي سازمان ملل خواستار مشاركت بيشتر ژاپن در پذيرش پناهندگان شد
"آنتونيو گاترز" مشاور عالي سازمان ملل در امور پناهندگان از دولت ژاپن خواست تا نقش فعال‌تري را در پذيرش پناهندگان در اين كشور ايفا كند.
گاترز روز سه‌شنبه در گفت‌وگو با تلويزيون سراسري ژاپن (ان.اچ.كي) ابراز اميدواري كرد، دولت ژاپن نقش بيشتري را در پذيرش پناهندگان سوداني و آسيايي ايفا كند.
وي در اين گفت‌وگوي تلويزيوني درباره فعاليت كشورهاي مختلف جهان كه اجازه اقامت دايمي به پناهندگان اعطا كرده‌اند، توضيح داد.
گاترز با بيان اين كه حتي كشورهاي فقير جهان فعالانه از حضور پناهندگان در كشورهاي خود استقبال كرده‌اند، خواستار اتخاذ چنين تصميمي از سوي ژاپن شد.
Monday, December 04, 2006
يك مقام سازمان ملل خواهان كمك كشورهاي منطقه به "مهاجرين اقتصادي" شد
معاون دفتر كميسارياي عالي پناهندگان سازمان ملل در افغانستان گفت كه دولت‌هاي منطقه بايد تدابيري براي "مهاجرين اقتصادي" در كشورهاي مربوطه اتخاذ كنند.
"فرانسوا ربت بگد" روز دوشنبه به خبرنگاران گفت: اين دفتر هيچ‌مسئوليتي درقبال اين نوع مهاجرين ندارد اما به علت ديناميك بودن اين نوع مهاجرت ، بايد سازمان بين‌المللي كار ، دفتر مزبور ، سازمان بين‌المللي مهاجرت و كشورهاي منطقه راه‌حل مناسبي را براي اين موضوع پيدا كنند.
وي افزود: مشكلات اقتصادي و مسايل ديگر باعث مهاجرت اتباع كشورهاي منطقه به يكديگر شده است كه تعدادي از افغانها قبل از سال ۱۹۹۷به عنوان مهاجران اقتصادي در كشور ايران زندگي مي‌كردند.
معاون دفتر كميسارياي عالي پناهندگان سازمان ملل تاكيد كرد : دولت ها بايد در اين انديشه باشند كه جنگ تنها باعث مهاجرت به كشورها نمي‌شود.
ربت بگد بيان داشت: به همين علت با ايران و پاكستان مذاكره شد و توافق شد كه بازگشت مهاجرين افغان بايد داوطلبانه باشد.
وي در ادامه در مورد افرادي كه براثر جنگ در ولايت‌هاي جنوبي افغانستان آواره شدند، يادآور شد كه آمار دقيقي از اين افراد وجود ندارد.
وي افزود: به نظر مي‌رسد ۱۵تا ۲۰هزار خانوار در ولايات قندهار، ارزگان و هلمند آواره شدند اما تعداد دقيق آوارگان در دست نيست.
براساس يك تحقيق كه از سوي كميسارياي عالي پناهندگان سازمان‌ملل‌و موسسه "آلتا"ي در افغانستان انجام شد، مهاجريني كه به كشور بازگشتند به آينده خود اميدوار هستند.
"اريك داوين" رييس موسسه آلتاي كه اين تحقيق را با كمك مالي اتحاديه اروپا و زيرنظر سازمان ملل انجام داد، روز دوشنبه در كابل به خبرنگاران گفت: اين تحقيق در ولايت‌هاي هرات، كابل و ننگرهار انجام شده است.
وي اضافه كرد كه ۴۰درصد از مهاجريني كه به كشورشان بازگشته‌اند در اين ولايات زندگي مي‌كنند.
شمار افغان‌هايي كه طي سه دهه جنگ‌هاي داخلي كشورشان را ترك كردند، هشت ميليون نفر است كه تاكنون ۴/۷ميليون نفر به افغانستان بازگشته‌اند.
Saturday, December 02, 2006
مجلس هلند تسهيلات جديدي براي تعيين تكليف پناهندگان در اين كشور تصويب‌كرد
مجلس نمايندگان هلند تسهيلات تازه‌اي را براي تعيين تكليف پناهندگان در اين كشور به تصويب رساند.
بموجب اين قانون كه با اكثريت يك راي به تصويب رسيد به آن دسته از متقاضيان پناهندگاني كه سالها در اين كشور بطور غير قانوني زندگي مي‌كنند در صورت احراز شرايط، حق پناهندگي اعطا خواهد شد.
پيش‌بيني مي‌شود كه در حال حاضر حدود سي‌هزار متقاضي پناهندگي در هلند زندگي مي‌كنند كه تقاضاي بسياري از آنان پيش از اين توسط مقامات اين كشور رد شده بود.
اين طرح بنا به درخواست حزب كارگر هلند بعنوان دومين حزب بزرگ آن كشور متشكل از احزاب سوسياليست، حزب چپ سبز و حزب اتحاديه مسيحيان در پارلمان مطرح شد و نمايندگان مجلس اين كشور هم با ۷۵راي موافق و ۷۴راي مخالف آنرا به تصويب رساندند.
اين درحالي است كه گفته مي‌شود "يان پيتر بالكننده" نخست‌وزير فعلي دولت هلند از حزب دمكرات مسيحي بهمراه احزاب ليبرالها و حزب "براي آزادي" به رهبري "گرد ويلدرز" كه جزو شركاي ائتلافي دولت اين كشور محسوب مي‌شوند از مخالفين اين قانون هستند.
با تصويب اين قانون به آن دسته از متقاضيان پناهندگي كه قبل‌از ماه آوريل سال ۲۰۰۱ميلادي وارد هلند شده باشند حق پناهندگي اعطا خواهد شد.
بنا به گفته وزير مهاجرت هلند كه در آستانه ترك سمت خود قرار دارد قانون جديد شامل ۳۱هزار و ۶۰۰متقاضي پناهندگي در اين كشور مي‌شود.
چندي پيش هم در آلمان قانون مشابهي به تصويب رسيد كه بموجب آن و بر اساس توافق ائتلاف حاكم در آلمان، متقاضيان پناهندگي از اين كشور كه درخواست آنها تاكنون برسميت شناخته نشده است حقوق بيشتري كسب خواهند كرد.
طبق توافق مذكور با اجراي اين مقررات بيش از ۲۰۰هزار نفر از آن دسته از پناهندگاني كه حداقل بين ۶تا ۸سال در آلمان اقامت داشته‌اند، در صورتي كه بتوانند براي خود شغلي پيدا كنند، اجازه اقامت در اين كشور را دريافت خواهند كرد.
Friday, December 01, 2006
عفو عمومی برای پناهجویان در هلند
پارلمان جدید هلند با اکثریت ضعیفی رای به توقف اخراج حدود سی هزار پناهجو در این کشور داده است.
به گزارش خبرگزاری ها، ائتلاف نما یندگان احزاب چپ در پارلمان هلند به این پیشنهاد رای مثبت دادند ، اما حزب دمکرات مسیحی یان پیتر با لکند ه نخست وزیر، با آن مخالف بود.
پناهجویانی که قبل از آوریل دو هزار و یک وارد هلند شده اند، مشمول این قانون می شوند و دیگر مجرم شناخته نمی شود.
حق پناهندگى براى زنان خشونت ديده
چشمها را بر خشونتى كه زنان مى‌بينند نبنديم
در بسيارى از كشورهاى دنيا زنان زير پيگردند، شكنجه مى‌‌شوند، مورد تجاوز قرار می‌گيرند و در پى اعمال خشونت نقص عضو پيدا مي‌كنند - چون زن‌اند. اگر چه كنوانسيون ژنو مصوبه ۲۸ ژوييه ۱۹۵۱ به كسانى كه مجبور به ترك وطن خود می‌شوند، قول مى‌دهد كه بتوانند در كشورى ديگر پناه جويند، اما واقعيت در مورد زنانى كه به خاطر زن بودن خشونت ديده‌اند، چيز ديگرى است.
تنها كشور كاناداست كه به زنانى كه متحمل تبعيض و خشونت بوده‌اند حق پناهندگى می‌دهد. در كانادا، براى نمونه، ازدواج اجباری، استثمار جنسى و ختنه زنان می‌توانند دلايل كافى براى قبول درخواست پناهندگى باشند. هنوز بسيارى از كشورهاى جهان هستند كه چنين دلايلى را براى دادن پناهندگى نمی‌پذيرند. تلاش بسيارى از سازمانهاى مدافع حقوق پناهندگان و حقوق زنان اين است كه اين وضعيت را تغيير دهند.
بتازگى سمينارى در پاريس با شركت استادان رشته مطالعات زنان دانشگاههاى كشورهاى مختلف برگزار شد. هدف اين سمينار بحث در باره لزوم ايجاد آگاهى در اين مورد بود كه در سراسر جهان مردان با زنان هر كارى كه می‌خواهند می‌كنند و اين وضعيت بايد تغيير كند. ژروم والو، استاد دانشگاه سوربون پاريس از سازماندهندگان اين سمينار بود. ژروم والو در باره خشونتى كه بر زنان اعمال می‌شود و حق آنان براى پناهنده شدن در كشورى ديگر گفت:
”خشونتهايى كه بر زنان اعمال می‌شوند شبيه به هم هستند، مثل ختنه كردنشان، ازدواج اجباری، نگهدارى آنان به صورت برده و فحشاى اجباری. يا اينكه حقوق و آزاديهاى زنان را از آنها می‌گيرند، حقوقى كه در بسيارى از اسناد بين‌‌المللى به عنوان حقوق پايه‌اى تغييرناپذير به رسميت شناخته شده‌اند. در بسيارى از كشورها، در بسيارى از فرهنگها، حتى در فرهنگ خود ما، ميليونها زن هستند كه به اين صورت قربانى خشونتهاى خاصى هستند كه بر زنان اعمال می‌شود. اما بندرت كسى می‌داند كه در واقع اين حق زنان است كه تقاضاى پناهندگى بدهند و به عنوان زنانى كه زير پيگردند درخواست حمايت كنند.“
ژروم والو می‌داند كه در حقيقت به درد خاص زنان توجه چندانى نمی‌شود. افزون بر اين در اروپا مدام شمار پناهجويان بيشتر می‌شود و شمار كسانى كه تقاضاى پناهندگی‌شان پذيرفته می‌شود كمتر. به گفته جين فريدمن استاد دانشگاه ساوث هامپتون و يكى ديگر از سازماندهندگان سمينار پاريس اين مسأله باعث شده كه علاقه زيادى براى توجه به حقوق زنان پناهجو وجود نداشته باشد. جين فريدمن می‌گويد:
”به طور كلى زنان نيمى از جمعيت آوارگان جهان را تشكيل می‌دهند. اما تعداد زنانى كه موفق می‌شوند به اروپا بيايند و تقاضاى پناهندگى بدهند بسيار كمتر از مردان است. تنها ۳۰ درصد پناهجويان در اروپا زن هستند. اين نشان می‌دهد كه براى زنان، در مقايسه با مردان، بسيار دشوارتر است كه پول لازم را براى سفر و پناهنده شدن در كشورى ديگر تهيه كنند. و در ميان معدود زنانى هم كه می‌توانند تقاضاى پناهندگى بدهند، تنها تعداد بسيار كمى هستند كه تقاضايشان قبول می‌شود. براى مقامات دولتى فرقى نمی‌كند كه پناهجو زن باشد يا مرد. و نمونه‌هاى كمى داريم كه زنى پناهندگی‌اش قبول شده باشد چون قربانى خشونتهايى بوده كه به طور خاص بر زنان اعمال می‌شود. روشن است كه شيوه تفكر قانونگذاران و كسانى كه پرونده پناهجويان زير دستشان است بايد تغيير كند.“
همه شركت كنندگان در سمينار پاريس براين نظر بودند كه در باره موضوع ”زنان و پناهندگی“ كار پژوهشى و علمى زيادى انجام نگرفته است. در اين مورد بسيار كم تحقيق شده است كه زنان همه كشورهاى دنيا روزانه از چه فشارها و اجبارهايى رنج می‌كشند. و نيز در اين مورد كه چه چيز زنان را مجبور به فرار و آوارگى می‌كند. در نتيجه امكان مطرح كردن اين موضوع در رسانه‌ها و تبديل آن به بحثى در پهنه همگانى محدود است. تنها چند سالى است كه سازمانهاى حقوق بشر و انجمنهايى كه در رابطه با حقوق پناهندگى كار می‌كنند گروههايى هم براى بررسى وضعيت زنان تشكيل داده‌اند.
خشونت عليه زنان را اغلب جدى نمی‌گيرند و با اين استدلال كه اين خشونت زاده فرهنگ و آداب و رسوم است، آن را بی‌ضرر جلوه می‌دهند. نمونه بارز آن جنگ است كه زنان نخستين قربانيان آن هستند؛ چنانچه صدهاهزار زن در سودان در منطقه دارفور قربانى جنگ شده‌اند. حقوقدان و پژوهشگر امريكايى مرى دويچ-شنايدر می‌گويد:
”سازمان ملل متحد می‌گويد: اگر ما فقط ۲ درصد پولهايى را كه سازمان ملل سالانه خرج می‌كند تا به جنگها خاتمه دهد، خرج جلوگيرى از جنگ كنيم، می‌توانيم مانع وقوع يك تا دو جنگ در سال بشويم. به نظر من اگر ما زنان در اين كار شركت كنيم و خطرات جنگ را بشناسيم و مذاكرات براى جلوگيرى از جنگ را انجام بدهيم و طرحهاى مربوط به صلح را باجرا دربياوريم می‌توانيم جلوى چند جنگ ديگر را هم بگيريم.“
تعداد جنگها كه كمتر باشد، تعداد آوارگان و پناهجويان هم كمتر می‌شود. سازمان ملل در كنفرانس جهانى زنان در سال ۱۹۹۵ در پكن اعلام كرده بود كه بايد در همه سطوح جامعه به زنان حقوقى برابر با مردان داد. به گفته مرى دويچ اشنايدر اگر به اين پيشنهاد سازمان ملل توجه می‌شد، با اين همه خشونتى كه بر زنان اعمال می‌شود روبرو نبوديم. اما در اين جهت تلاشى نشد، و وسايل مالى براى پيشبرد اين كار در اختيار گذاشته نشد و اراده سياسی‌اى هم وجود نداشت كه بخواهد به طور جدى برابرحقوقى زنان را متحقق كند.
