اروپا امید آخر پناهندگان عراقی
روز پنجشنبه (۲۷ نوامبر) در بروکسل، وزرای کشور اتحادیه اروپا پیرامون اسکان دادن به اقلیتهای پناهجو و تحت تعقیب عراقی در کشورهای عضو این اتحادیه، گفتگو کردند
در سال آینده اروپا پذیرای ده هزار پناهجو خواهد بود
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد پیش از این خواستار پذیرش ده هزار پناهجوی عراقی از سوی کشورهای اروپایی شده بود. این افراد عمدتا کسانی هستند که هیچ شانسی برای بازگشت به عراق ندارند. اقلیتهای مذهبی، شکنجه‌شدگان یا زنان قربانی سوء‌استفاده‌های جنسی جزو این گروه به شمار می‌آیند.
از همین رو روز پنجشنبه (۲۷ نوامبر) در بروکسل وزیران کشور اتحادیه اروپا با هم دیدار کردند که محور اصلی این دیدار بحث پیرامون اسکان پناهجویان عراقی در کشورهای عضو این اتحادیه در سال آینده میلادی بود. در این میان دولت آلمان اعلام کرده است که توانایی پذیرش ۲۵۰۰ نفر از این افراد را دارد که اقلیتهای مسیحی تحت تعقیب، در اولویت هستند. وولفگانگ شویبله، وزیر کشور آلمان تاکید کرده است که کشورش مایل است در "یک حرکت مشترک اروپایی" سهیم باشد.
بر همین اساس ایالت نیدرساکسن آلمان اعلام آمادگی کرده است که این پناهجویان را در مکانی موقت جای دهد و کلاسهای آموزش زبان آلمانی را برای هماهنگ ساختن آنها با جامعه آلمان برگزار کند.
در حال حاضر بیش از دو و نیم میلیون پناهجوی عراقی در سوریه و اردن زندگی می‌کنند که بنا بر آمار سازمان ملل ۱۳ درصد از آنها مسیحی هستند. در ماه اکتبر سال جاری هیأتی از اتحادیه اروپا و کمیساریای پناهندگان سازمان ملل از اردوگاه‌های محل نگهداری این پناهندگان در دو کشور یادشده دیدن کرد که در گزارش نهایی وضعیت این مکان‌ها نامناسب و وخیم توصیف شده بود.
دولت عراق پیش از این تسهیلاتی برای بازگشت دوباره پناهجویان به کشور در نظر گرفته بود، از جمله پرداخت هزینه سفر به عراق، کمکهای مالی و همچنین کمک برای یافتن شغل در این کشور. با این حال بسیاری از عراقیان هیچگونه تمایلی به بازگشت به وطن از خود نشان نمی‌دهند. عبدالصمد سلطان وزیر دولت عراق در امور پناهندگان نسبت به بازگشت این افراد خوش‌بین است. او می‌گوید: «این امر نیازمند زمان است. دیر یا زود، سرانجام بیشتر این افراد باز می‌گردند. ما باید از جانب خودمان اقدامات لازم را انجام دهیم تا بتوانیم زمینه‌های یک بازگشت سریع را فراهم کنیم.»
برپایه آمار رسمی دولت عراق، از ابتدای سال جاری میلادی تا کنون هشت هزار پناهجو به این کشور بازگشته‌اند. این بازگشت‌ها در حالی صورت می‌گیرد که وضعیت امنیتی درعراق همچنان نامساعد گزارش می‌شود و درگیریهای داخلی میان مسیحیان، کردها، شیعیان و مسلمانان اهل سنت ادامه دارد.
در نشست امروز بروکسل، وزیران کشور سوئد، بریتانیا، دانمارک و هلند نیز از اعلام آمادگی کشورهای متبوعشان برای پذیرش پناهجویان عراقی خبر دادند.
دولت آلمان تا امروز با تقاضای پناهندگی عراقیانی که توانسته بودند به این کشور وارد شوند، موافقت کرده است. ماهانه ۶۰۰ پناهجوی عراقی وارد خاک آلمان می‌شوند.
رادیو دوویچه وله
کنفرانس کمک به بازگشت پناهجویان افغان درکابل
کنفرانس بین المللی کمک به بازگشت پناهجویان افغان و اسکان مجدد آنها، در کابل، پایان یافت.
نمایندگان بیش از سی کشور و سازمان بین المللی که در این کنفرانس یک روزه حضور داشتند، تعهد کردند که با دولت افغانستان در زمینه بازگشت داوطلبانه پناه جویان افغان و اسکان مجدد آنها در افغانستان کمک کنند.
پاکستان که میزبان نزدیک به 2 میلیون پناهجوی افغان است، در این کنفرانس وعده داد که تا پنج سال دیگر مهاجران افغان را به صورت اجباری اخراج نکند.
برخی از وزرای دولت افغانستان برنامه های خود را در مورد بازگشت مجدد و اسکان پناهجویان افغان با شرکت کنندگان این کنفرانس در میان گذاشتند.
رنگین دادفر سپنتا، وزیر خارجه افغانستان و انتونیو گوتریس کمیسر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان که ریاست این کنفرانس را به عهده داشتند در نشست خبری مشترکی گفتند که تمامی شرکت کنندگان این کنفرانس از بازگشت داوطلبانه پناهجویان افغان حمایت کرده اند.
آقای سپنتا اضافه کرد که شرکت کنندگان خارجی این کنفرانس، تعهد کردند که با دولت افغانستان در زمینه بازگشت و اسکان مجدد پناه چویان افغان کمک کنند.
اما واضح نشده است که مشخصا چه نوع کمک هایی و از جانب کدام کشور با دولت افغانستان در زمینه بازگشت داوطلبانه و اسکان مجدد پناه جویان افغان، صورت می گیرد.
وزیر خارجه افغانستان از ایران که پس از پاکستان میزبان بیشترین پناهجویان افغان است، خواست که اخراج اجباری پناهجویان افغان را متوقف کند.
اما به گفته آقای سپنتا ایران هنوز پاسخ قطعی در این مورد نداده است.
براساس آمار رسمی، بیشتر از پنج میلیون پناهجوی افغان ظر ف شش سال گذشته از ایران و پاکستان به کشور خود باز گشته اند.
اماآنها پس از بازگشت، با مشکلات زیادی از جمله نبود سرپناه و کار، دست به گریبان هستند.
حالا مقامات افغان می گویند دولت افغانستان با کمک جامعه جهانی در صدد رفع این مشکلات برآمده است.
کودکان مهاجر؛ زبان دوم و لکنت زبان
اکثر افرادی که تسلط کامل به دو یا چند زبان خارجی دارند، آموزش زبان را در دوران کودکی آغاز کرده‌اند. محققان انگلیسی به تازگی دریافته‌اند که یادگیری زبان خارجی در دوران کودکی می‌تواند با مشکلاتی همچون لکنت زبان همراه باشد.
تسلط بر دو یا چند زبان خارجی در بسیاری از موارد، زمینه‌ساز دستیابی به موقعیت‌های مناسب اجتماعی و شغلی می‌شود. بسیاری از زبان‌شناسان معتقدند، چنان‌چه فراگیری زبان دوم یا زبان خارجی در دوران کودکی صورت نپذیرد، شخص هیچ‌گاه به تسلط کافی در آن زبان، در مقایسه با زبان مادری، دست پیدا نخواهد کرد.
منظور از زبان دوم، زبان رسمی کشوری است که به طور مثال مهاجران مجبور به یادگیری آن هستند. از آن‌جا که مهاجران در بیرون از محیط خانه، زبان رسمی کشور میزبان را به کارمی‌برند، در این مورد به جای واژه زبان خارجی، از عنوان "زبان دوم" استفاده می‌شود.
با وجود اثبات این نظریه که به "دوران بحرانی" (Critical Period) شهرت دارد، محققان به نتایج دیگری نیز دست یافته‌اند. بنا به تحقیقات انجام شده، مشکل زبان کودکان مهاجر، ریشه در فراگیری زبان دوم در دوران کودکی دارد.
لکنت زبان، حاصل فراگیری زودهنگام زبان
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: کودکانی که لکنت زبانی حاصل از یادگیری زودهنگام زبان دوم دارند، همگی بین ۴ تا ۵ سالگی به این مشکل دچار شده‌اندنتایج پژوهش‌های صورت گرفته نشان می‌دهد کودکانی که در زیر پنج سالگی شروع به یادگیری زبان دوم می‌کنند، بیشتر دچار لکنت زبان می‌شوند. این تحقیق از سوی زبان‌شناسان انگلیسی بر روی کودکانی صورت گرفته که زبان مادری‌شان غیر از انگلیسی بوده و با خانواده خود به لندن مهاجرت کرده‌اند.
محققان در این پژوهش، رفتار کودکانی را مورد مطالعه قرار دادند که به علت لکنت زبان در کلینیک تحت درمان قرار داشتند. بیش از هفتاد درصد از این کودکان که به لکنت زبان دچار شده‌اند، پیش از دوران مدرسه،علاوه بر زبان مادری، یادگیری زبان دوم را نیز شروع کرده بودند.
در مقابل این افراد، کودکانی که پیش از دوران مدرسه تسلط به زبان خارجی نداشتند، کمتر به لکنت زبان دچار شده بودند. زبان‌شناسان می‌گویند، این‌که فراگیری زبان دوم در دوران کودکی به لکنت زبان می‌انجامد، پدیده جدیدی نیست، نکته مبهم این بود که آیا مشکل لکنت زبان در هر دو زبان مادری و زبان دوم صورت می‌گیرد یا یکی از آن دو.
محققان به این نتیجه رسیدند که کودکان حتی در زبان مادری خود نیز با مشکلاتی روبرو می‌شوند که درمان آن سال‌ها به طول خواهد انجامید. پژوهشگران علاوه بر این دریافتند که هر چه‌قدر زبان دوم در بین کودکان مهاجر زودتر فراگرفته شود، مدت زمانی که کودکان به لکنت زبان دچار می‌شوند نیز طولانی‌تر خواهد بود.
زبان‌شناسان انگلیسی می‌گویند، کودکان مهاجری که زبان انگلیسی را در دوران مدرسه آموخته و دچار لکنت زبان شده بودند، سریع تر درمان شدند. محققان با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، بر این باورند که نوع زبان و کشوری که مهاجران در آن زندگی می‌کنند، در به‌وجود آمدن مشکل برای کودکان دوزبانه اهمیتی ندارد. وجه اشتراک تمامی این کودکان تنها این بود که در تمامی موارد، لکنت زبان بین چهار تا پنج سالگی ایجاد شده است.کاوه بهرامی
DW-WORLD.DE
